Restauratie bruggenhoofd Barendrechtse brug

De brug kon het verkeer niet aan, werd dus gesloopt, de huisjes bleven staan.
Daar aan de kant van Barendrecht, waaraan hij zo was gehecht
werd het zelfs rustiek, en kwam er weer publiek
om uit te kijken naar de bootjes van de rijken.
Maar de huisje waren aan `t verweren, men moest dus restaureren.
En ging men aan het werk met het oude metselwerk.
Er bleef zo heel wat te vertellen door de oude varensgezellen.
Van kogelgaten die verdwenen en plotseling ook weer verschenen.
Ze staan er nog steeds te staren naar wat voorbij komt varen.
Want de schepen varen voort, met aan de overkant… Heinenoord.

Koninginnedag en bevrijdingsfeest 1965

Twintig jaar na de oorlog pakte Barendrecht uit met een groot Bevrijdingsfeest zonder dat dit ten koste ging van Koninginnedag . Verschillende amateurfilmers hebben die feestdagen toen opgenomen. Tom Oosterom die toen aan de Boomgaard woonde, deed dat ook en maakte mooie beelden van de feesten waarbij uiteraard ook zijn kinderen in beeld komen. Die kinderen zijn nu de commentatoren in de film en halen herinneringen op. Over de ballonwedstrijd en de Binnenlaandse Baan die nog maar net aangelegd was. De Dorpsstraat zag er toen heel anders uit. En we zien het houten gebouwtje De Triangel, meester Tinke en gemeentesecretaris A.W. Cok die foto`s maakt van de optocht.

Wim Groenenboom kijkt terug naar 1956

Wim Groenenboom woont al zijn hele leven op de plek waar hij is geboren en altijd heeft gewerkt. Toch is er voor hem veel veranderd. De boerderij aan de Voordijk in Barendrecht was ooit omgeven door de akkers en weilanden van de Binnenlandsche- en Buitenlandsche polders. Maar, de kleine dorpskern van Barendrecht groeide en groeide, zodat zijn boerderij nu is opgenomen in de stad Barendrecht.
In deze film vraagt reporter Alfred Kooijman aan Wim Groenenboom op zijn voormalige boerderij hoe hij die veranderingen heeft ervaren. En aan de hand van filmopnamen uit een familiefilm die in 1956 op zijn boerderij is opgenomen, kijken we terug en zien we grote veranderingen.

Gerrit Buitendijk en de Barendrechtse brug

Gerrit Buitendijk was één van de militairen die betrokken was bij de strijd om de brug in Mei 1940. Tijdens de inval van de Duitsers kreeg het legeronderdeel waarvan Gerrit Buitendijk deel uit maakte opdracht om te voet naar Rotterdam te gaan. De film hierover is een uittreksel van een film naar een idee van Anton de Man en in 2010 opgenomen door Cees le Bruin en Leen Vos van de Smalfilm en Video Groep Dordrecht. Het verhaal van Gerrit laat vooral zien dat toen, door het gebrek aan politieke wil om te investeren in vrijheid, het Nederlandse leger zowel in tactisch als in materieel opzicht tientallen jaren achter liep op de vijand. Het zat op de verkeerde plek met verouderd materieel, had geen goed verbindingsnetwerk en geen vervoer.

Mijn vader sneuvelde bij de Barendrechtse brug

Bij het Barendrechtse bruggenhoofd van de voormalige brug staat een monument ter nagedachtenis aan de militairen van het 3e grensbataljon die in de Meidagen van 1940 sneuvelden. 10 mannen van dat bataljon sneuvelden bij de Barendrechtse brug. De film toont een interview met de dochter van één van de 10 militairen. Dat is mevrouw S.J. Van de Berg-Becht, dochter van de sergeant majoor instructeur W.J. Becht. Zij was 18 jaar toen zij haar vader verloor. In deze film vertelt ze over haar vader en over welke gevolgen zijn sneuvelen op haar leven had.